- Της Μαρίας Μόσχου
Όλο και πιο συχνό είναι πλέον το φαινόμενο των καθυστερήσεων στα αεροδρόμια του κόσμου προκαλώντας σημαντικά προβλήματα και αυξημένα κόστη στις εταιρείες.
Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές περιπτώσεις καθυστερήσεων φτάνουν πλέον στα δικαστήρια με τις αποζημιώσεις να είναι όλο και πιο συχνές.
Στο πλαίσιο αυτό η Αρχή Πολιτικής Προστασίας του Ηνωμένου Βασιλείου κατέταξε τις εταιρείες που κάνουν… πρωταθλητισμό στις καθυστερήσεις.
Με βάση αυτή την κατάταξη στην πρώτη θέση είναι η ισπανική Vueling Airlines με κατά μέσο όρο 31 λεπτά καθυστέρηση στις αναχωρήσεις των πτήσεών της από τα βρετανικά αεροδρόμια.
Στη δεύτερη θέση η αεροπορική εταιρεία της βρετανικής Thomas Cook με 24 λεπτά καθυστέρηση ανά πτήση και στην τρίτη η ουγγρική Wizz Air με 22,8 λεπτά.
Στην τέταρτη θέση είναι η Norwegian Air UK με 22,2 λετπά, ακολουθεί η γερμανική Eurowings με 21,7 λεπτά και η Norwegian Air Shuttle με 21,5 λεπτά.
Στην 7η θέση βρίσκεται η Air Portugal Με 21,3 λεπτά ενώ η Ryanair βρίσκεται στην όγδοη με 21 λεπτά καθυστερήσεων.
Η Eastern Airways με 20,1 λεπτά καθυστερήσεων είναι στην ένατη θέση ενώ τη δεκάδα κλείνει η Turkish Αirlines που καταγράφει 18,7 λεπτά καθυστέρησης κατά μέσο όρο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι όπως καταγράφεται από την Βρετανία οι καθυστερήσεις προκαλούνται τόσο από εταιρείες χαμηλού κόστους όσο και συμβατικές.
Ωστόσο το φαινόμενο των καθυστερήσεων δεν είναι μόνο βρετανικό αλλά παγκόσμιο.
Πρόσφατα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε ότι στις πτήσεις με ανταπόκριση (τράντζιτ) με ενιαία κράτηση – υπόχρεος σε αποζημίωση είναι η αεροπορική εταιρία που πραγματοποίησε την πρώτη πτήση.
Μάλιστα επειδή σε αυτές τις πτήσεις οι καθυστερήσεις είναι συχνές το δικαστήριο έρχεται να λύσει ένα κομβικό ερώτημα των επιβατών για τον υπόχρεο σε αποζημίωση: Ο αερομεταφορέας που πραγματοποίησε την πρώτη επιμέρους πτήση υποχρεούται να καταβάλει αποζημίωση στους επιβάτες που υπέστησαν σημαντική καθυστέρηση κατά την άφιξη της δεύτερης επιμέρους πτήσης η οποία πραγματοποιήθηκε από μη κοινοτικό αερομεταφορέα.
Σύμφωνα με την απόφαση έντεκα επιβάτες προέβησαν έκαστος σε μία ενιαία κράτηση στον τσεχικό αερομεταφορέα Ceske aerolinie για πτήση από την Πράγα (Τσεχική Δημοκρατία) προς την Μπανγκόκ (Ταϊλάνδη) με ενδιάμεση στάση στο Άμπου Ντάμπι (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα). Η πρώτη επιμέρους πτήση αυτής της πτήσης με ανταπόκριση, εκτελούμενη από τον αερομεταφορέα Ceske aerolinie από την Πράγα προς το Άμπου Ντάμπι, πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το σχέδιο πτήσης και έφτασε εγκαίρως στον προορισμό της.
Αντιθέτως, η δεύτερη επιμέρους πτήση από το Άμπου Ντάμπι προς την Μπανγκόκ, εκτελούμενη, στο πλαίσιο συμφωνίας πτήσης με κοινό κωδικό, από τον μη κοινοτικό αερομεταφορέα Etihad Airways, έφθασε στον προορισμό της με καθυστέρηση 488 λεπτών. Η καθυστέρηση αυτή διάρκειας μεγαλύτερης των τριών ωρών μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα αποζημίωσης των επιβατών δυνάμει του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών.
Οι επιβάτες άσκησαν, ενώπιον των τσεχικών δικαστηρίων, αγωγές κατά της Ceske aerolinie προκειμένου να τους επιδικαστεί η αποζημίωση που προβλέπεται στον κανονισμό. Ωστόσο, η Ceske aerolinie αμφισβητεί ενώπιον των δικαστηρίων αυτών το βάσιμο των εν λόγω αγωγών προβάλλοντας ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη για την καθυστέρηση της πτήσης από το Άμπου Ντάμπι προς την Μπανγκόκ, δεδομένου ότι η πτήση αυτή πραγματοποιήθηκε από άλλον αερομεταφορέα.
Σύμφωνα με την απόφαση, πτήση με ανταπόκριση η πρώτη επιμέρους πτήση της οποίας αναχώρησε από αερολιμένα ευρισκόμενο στο έδαφος κράτους μέλους, εν προκειμένω στην Πράγα, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού, ακόμη και αν η δεύτερη επιμέρους πτήση της εν λόγω πτήσης με ανταπόκριση πραγματοποιήθηκε από αερομεταφορέα ο οποίος δεν είναι κοινοτικός, με σημείο αναχώρησης και προορισμό τρίτη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση χώρα.
Σχετικά με το ζήτημα αν η Ceske aerolinie, ο αερομεταφορέας που πραγματοποίησε την πρώτη επιμέρους πτήση της πτήσης με ανταπόκριση, μπορεί να υπέχει υποχρέωση καταβολής της οφειλόμενης αποζημίωσης λόγω της σημαντικής καθυστέρησης κατά την άφιξη, η οποία προκλήθηκε από τη δεύτερη επιμέρους πτήση της εν λόγω πτήσης, που πραγματοποιήθηκε από την Etihad Airways, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι, σύμφωνα με τον κανονισμό, η υποχρέωση αποζημίωσης των επιβατών βαρύνει αποκλειστικώς τον πραγματικό αερομεταφορέα της οικείας πτήσης. Συναφώς, το Δικαστήριο τονίζει ότι, προκειμένου ένας αερομεταφορέας να μπορεί να χαρακτηριστεί πραγματικός αερομεταφορέας πρέπει, μεταξύ άλλων, να αποδεικνύεται ότι ο μεταφορέας αυτός πραγματοποίησε πράγματι την επίμαχη πτήση. Εν προκειμένω, η Ceske aerolinie, δεδομένου ότι πραγματοποίησε πράγματι πτήση στο πλαίσιο της συναφθείσας με τους οικείους επιβάτες σύμβασης μεταφοράς, μπορεί να χαρακτηριστεί πραγματικός αερομεταφορέας.
Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, υπό τις περιστάσεις της υπό κρίση υπόθεσης, η Ceske aerolinie είναι, καταρχήν, υπόχρεη να καταβάλει την αποζημίωση που προβλέπεται στον κανονισμό λόγω της σημαντικής καθυστέρησης κατά την άφιξη που σημειώθηκε στην πτήση με ανταπόκριση με προορισμό την Μπανγκόκ παρά το γεγονός ότι η σημαντική αυτή καθυστέρηση προέκυψε κατά την επιμέρους πτήση από το Άμπου Ντάμπι προς την Μπανγκόκ και καταλογίζεται στην Etihad Airways. Συναφώς, το Δικαστήριο τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι στο πλαίσιο πτήσεων με μία ή περισσότερες ανταποκρίσεις και μία ενιαία κράτηση, ο πραγματικός αερομεταφορέας που πραγματοποίησε την πρώτη επιμέρους πτήση δεν μπορεί απλώς και μόνον να επικαλεστεί το γεγονός ότι η πλημμελής εκτέλεση αφορά επόμενη επιμέρους πτήση η οποία πραγματοποιήθηκε από άλλον αερομεταφορέα.
Τέλος, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο κανονισμός αναγνωρίζει υπέρ του πραγματικού αερομεταφορέα ο οποίος υποχρεώθηκε να καταβάλει αποζημίωση στους επιβάτες λόγω της σημαντικής καθυστέρησης πτήσης με ανταπόκριση για την οποία έγινε μία ενιαία κράτηση και η οποία εκτελέστηκε, εν μέρει, από άλλο μεταφορέα, στο πλαίσιο συμφωνίας πτήσης με κοινό κωδικό, το δικαίωμα να στραφεί κατά του μεταφορέα αυτού προκειμένου να αποζημιωθεί για την οικονομική αυτή επιβάρυνση.
